Pravilno držanje tijela je pokazatelj dobrog zdravlja, pravilnog rasta i razvoja, zbog čega
je važno da učenje držanja tijela počne od najranijeg uzrasta primjenom različitih oblika
fizičke aktivnosti. Cilj istraživanja je ispitati uticaj aspekata fizičke aktivnosti na
komponente držanja tijela djece školskog uzrasta. Istraživanje je obuhvatilo 120 ispitanika uzrasta od 10 do 16 godina grupisanih u tri grupe, u kojima je statifikovan jednak
broj dječaka i djevojčica. Prvu grupu čini 40 djece koja se aktivno bave sportom. Drugu
grupu čini 40 djece koja se aktivno ne bave sportom, a treću grupu 40 djece koja imaju
deformitet kičmenog stuba. Za potrebe istraživanja koristili smo: test za procjenu stepena fizičke aktivnosti i test za ocjenu držanja tijela. Primjenom multiple regresione analize
utvrdili smo da postoji uticaj različitih prediktora na zavisne varijable za sva tri kategorički definisana uzorka. Najjača pozitivna veza ustanovljena je kod prvog kategorički
definisanog uzorka između prediktora vježbe zagrijavanja na treningu i položaj držanja
nogu, i visina veze iznosi β = 0,43. Najjača negativna veza ustanovljena je, takođe, kod
prvog kategorički definisanog uzorka između prediktora vrijeme provedeno za kompjuterom i položaj držanja nogu, i visina veze iznosi β=- 0,35. Ustanovljeno je da postoji razlika u stepenu fizičke aktivnosti (F=95,687 i p= 0,01) i razlika u držanju tijela (F=10,93 i
p=0,01) između tri kategorički definisana uzorka. Rezultati ukazuju na neophodnost
promocije raznih oblika fizičke aktivnosti djece školskog uzrasta u cilju njihovog pravilnog rasta i razvoja.
