Ovim istraživanjem utvrđen je uticaj motoričkih sposobnosti na proces učenja alpskog skijanja. Takođe, cilj ovog istraživanja bio je utvrditi uticaj određenih morfoloških karakteristika na savladavanje skijaških znanja. Na početku istraživanja ispitanici su bili testirani pomoću testova za procjenu: ravnoteže, agilnosti, eksplozivne i statičke snage, frekvencije pokreta, te fleksibilnosti. Nakon procjene motoričkih sposobnosti, ispitanicima su utvrđene osnovne morfološke karateristike, te su pristupili školi alpskog skijanja u trajanju od sedam dana. Po završetku učenja alpskog skijanja svi ispitanici demonstrirali su sedam elemenata skijaške tehnike ispred pet nezavisnih ispitivača. Analiza rezultata pokazala je kako agilnost pozitivno utiče pri učenju svih ispitanih elemenata skijaške tehnike (kosi spust, β = 0,38; β = 0,26; zavoj ka padini, β = 0,33; β = 0,23; osnovni zavoj, β = 0,18; paralelni zavoj, β = 0,32; vijuganje, β = 0,34). Rezultati ispitanika u testu izdržaj u čučnju kojim se procjenjuje statička snaga nogu pozitivno utiče kod učenja zavoja ka padini (β = 0,19), osnovnog zavoja (β = 0,35), te paralelnog zavoja (β = 0,27). Test za procjenu ravnoteže (ravnotežni položaj lijeve noge uzdužno) značajno utiče pri učenju osnovnih elemenata skijaške tehnike (kosi spust u desnu stranu, β = 0,23; kosi spust u lijevu stranu, β = 0,28; zavoj ka padini u lijevu stranu, β = 0,24). Tjelesna visina skijaša početnika negativno utiče na efikasnost usvajanja skijaških znanja (β = -0,5), što znači da će višim skijašima biti teže usvajati skijaška znanja u odnosu na niže skijaše. S obzirom na rezultate ovog istraživanja moguće je istaknuti agilnost, statičku snagu, te ravnotežu kao one motoričke sposobnosti koje najviše doprinose skijaškim početnicima prilikom učenja skijaške tehnike.
