Biološki procesi uklanjanja amonijum jona iz vode za piće, poput biofiltracije, zauzimaju sve više paţnje, s obzirom da
se primjenom ovih procesa mogu izbjeći toksiĉni nusproizvodi dezinfekcije, ali i problemi koji se pojavljuju u
distribucionom sistemu. Istraţivanja su sprovedena na poluindustrijskom postrojenju („Pilot―) u a.d. „Vodovod― Banja
Luka projektovanom za ispitivanje i optimizaciju procesa pripreme vode za piće iz površinske vode (rijeka Vrbas).
Ciklus istraţivanja biološkog uklanjanja amonijum jona na filterima proveden je u ljetnom, jesenjem i zimskom periodu
pri hidrauliĉkom opterećenju sirove vode od 1,2–2 m3/h. Biološka filtracije na poluindustrijskom postrojenju, praćena
je na jedno- i dvo-medijumskim filterima uz promjenu brzine filtracije i temperature ulazne vode. Pri brzini filtracije od
3,3 m/h nije postignuta potpuna nitrifikacija. Nepotpunost nitrifikacije ogleda se u nepotpunosti njene druge faze –
nitratifikacije, dok je proces nitritifikacije konstantan na oba filtera (pijesak; pijesak+antracit), za sve primijenjene
inicijalne koncentracije amonijum jona (γ = 0,6-1,3 mg NH4+- N/L). Pri brzini filtracije od 0,8 m/h postiţe se potpuna
nitrifikacija ĉak i pri sniţavanju temperature sa 11,1° na 8,8°C
