Uvod. Depresivni poremećaj je čest kod pacijenata sa dijagnozom alkoholizma. Komorbiditet depresije i alkoholizma umnogome pogoršava kliničko
stanje pacijenta i predstavlja veliki terapijski izazov. Cilj ovog istraživanja je
bio da se istraži dejstvo antidepresivnog lijeka venlafaksina na dužinu QT
intervala pacijenata sa depresivnim poremećajem i alkoholnom zavisnošću.
Metode. Istraživanjem je obuhvaćeno 49 pacijenata muškog pola (stariji
od 18 godina) s alkoholnom zavisnošću kod kojih je na početku hospitalizacije na osnovu DSM-IV kriterijuma i pozitivne Hamiltonove skale za procjenu depresije (HRSD) dijagnostikovan depresivni poremećaj. Pacijentima je ordiniran antidepresivni lijek venlafaksin, u dozi 37,5 mg, dva puta
dnevno, tokom dvadeset dana. Globalni QTc interval (12-odvodni) određivan je automatski primjenom EKG aparata Schiller Cardiovit AT-1 koji koristi “SCHILLER ECG Measurement and Interpretation Software for Children
and Adult ECGs”. Statistička obrada podataka urađena je u SPSS 16.0 programskom paketu za Windows.
Rezultati. Uočena je statistički značajna pozitivna povezanost između HRSD
skora (intenziteta depresije) i koncentracije kreatin kinaze izoenzima MB u
serumu tj. stepena oštećenja miokarda (p = 0,048). Statistički značajna pozitivna povezanost utvrđena je između koncentracije gama glutamil transferaze u serumu i dužine QTc intervala (p < 0,001.) Nije utvrđena statistički
značajna razlika u dužini QTc intervala prije i nakon ordiniranja venlafaksina (p = 0,827), a prosječno produženje QTc intervala bilo je 0,776 ms (95%
CI = -6,323 ms − 7,874 ms).
Zaključak. U našoj studiji nismo utvrdili negativan uticaj antidepresivnog
lijeka venlafaksina na dužinu QT intervala pacijenata sa depresivnim poremećajem i alkoholnom zavisnošću. Kod pacijenata ovisnika o alkoholu
terapija depresije mora imati prioritet zbog ustanovljene negativne povezanosti između depresije i stepena oštećenja miokarda.
