Uvod. Hidronefroza predstavlja dilataciju bubrežne karlice i bubrežnih čašica,
i nije sinonim za opstrukciju. Cilj ovog rada bio je utvrđivanje učestalosti
hidronefroze, njene distribucije prema polu i uzrastu, analiziranje kliničkih
manifestacija, lokalizacije i gradusa hidronefroze, kao i udruženosti sa drugim
anomalijama urogenitalnog sistema.
Metode. Retrospektivnom studijom obuhvaćeno je 79 pacijenata oba pola,
uzrasta od 0 do 18 godina, sa dijagnozom Hydronephrosis, koji su bili hospitalizovani na Odjeljenju nefrologije, Klinike za dječje bolesti Banja Luka tokom
2012. godine. Podaci su prikupljeni iz raspoložive medicinske dokumentacije.
Analizirane su kliničke manifestacije, distribucija hidronefroze u odnosu na pol
i uzrast, lokalizaciju i stepen hidronefroze, postojanje pridruženih anomalija
urotrakta i procedure koje su vršene u toku dijagnostičke obrade pacijenta.
Rezultati. Od ukupno 466 hospitalizovanih pacijenata, 16,9% pacijenata je
imalo hidronefrozu. Najveći broj je otkriven tokom prenatalnog perioda (70,9%
dječaka i 29,1% djevojčica), te je utvrđeno da postoji statistički značajna razlika
u broju oboljelih u odnosu na pol (p<0,001). Kod 54,4% pacijenata uzrok
nastanka je opstrukcija pijelo-ureteričnog segmenta, a kao najčešću kliničku
manifestaciju nalazimo infekcije urinarnog trakta po tipu Pyelonephritis acuta.
Kod 81% djece prisutna je unilateralna hidronefroza, pri čemu je najviše zastupljena blaga dilatacija kanalnog sistema. Kod 39,2% ispitanika utvrđene su
i druge patološke promjene urogenitalnog trakta.
Zaključak. Redovnom primjenom prenatalnog ultrazvuka mogu se na vrijeme
uočiti anomalije urinarnog trakta, odabrati odgovarajući terapijski pristup i
time izbjeći moguće komplikacije.
